3 Haziran 2010 Perşembe

BİRİ BENİ DUY

uzağında ışıkların sesinin yankılandığı daracık bayır altındaki sokak
çok şey gördüm çok şeye ağladım.gözlerimde arı gibi çalıştı.bal rengi gözlerimin tek nedenidir belkide.susuzlukdan kuru boğazım sesimi tırmalıyor.bugun yoksun.arkandan ağlamaya hazırım.bugunku maskemi klozete attım.artık ben olabilirm.Rahatım diyebilirim ama rahat bırakmayın beni. saklambaç oynarken oyunu aşırı ciddiye almışsınız.fısıltılarınızı duyuyorum.çığlıklarıma cevap verin.sobeleyin beni.gözlerimi yukarı diktiğimde elimi tutun.değiştirin şu kanalı.bana daha buyuk bir yastık verin.elimde kalmayanı verin.bana beni gene geri verin. bana bi oda verin.bi O olsun.ufak bir oda .O da olsun.O da o odada olsun.çok şey istemedim aslında.rabıtamızın çubuk kraker gibi kırılmamasını istedim.ağlayan gözlerimi ya sen ya da beslediğim kargalar durdurabilir.yapsana beni durdursana.kurdanlarla göz yaşlarımı kazısana.ön bahçemde çocuk parkları var kimin umrunda.arka kapım sağır sessizliğine çıkıyor.görebiliyor musun ...X... merhaba ben geldim.yuzunu bana tam çevir.oyuncaklarımı sakladığım bodrumun kilidi hanginizsiniz.hanginiz öpecek göz yaşlarımı.düşünmemek yetmiyor.hala seni dinliyorum.susma.kapı eşiğimde göz yaşlarına rastladım ve bir mektup okudum..ağlama.geri gelmeyecek olanı bilirim.işte bu senin vedandı.sesim gene çıkmadı.yardıma ihtiyacım var.biri sesimi duy.biriii ordamısın.alooo peki..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder